شه مهربان يم په سختئ کښې ربه
دَ غمه ړوند يم کمزورئ کښې ربه
لکه دَ مړى داسې هير کړم خلقو
زۀ لکه مات لوښى په شان جوړ شوے
دَ ځان په حقله افواګانې اؤرم
تيارو کښې هر خوا نه ګير شوے يم
خدايه په تا باندې يقين دے زما
وايمه دا چې تۀ يې خدائ يې زما
دَ مخ رڼا دې په ما وځلوه
ما خپلې مينې سره بچ کړه خدايه